Mitja Sirk

(Cormons)

Zoals veel Friulianen komen de Sirks oorspronkelijk uit het naburige Slovenië. Zij kwamen in het dorp Cormons aan kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog, met het idee een osteria te openen. Onnodig te zeggen dat het restaurant zich sinds zijn oprichting sterk heeft ontwikkeld en vandaag is uitgegroeid tot een van de meest gerenommeerde en bekroonde eetgelegenheden in Friuli.

Met zijn 27 jaar is Mitja Sirk een van de jongste wijnmakers van heel Italië. Mitja maakt al sinds zijn elfde wijn, onder leiding van de Friuliaanse wijnlegende Josko Gravner. Hoewel Mitja graag 'orange wine' maakte, wilde hij hulde brengen aan het beroemdste ras van Friuli: de inheemse Friulano (of beter bekend als Tocai onder de Friulianen).

Na stages bij Dujac, Conterno, Isole e Olena en Roulot begint Mitja met het maken van zijn eigen wijn in 2016 en legt zich toe op Fruilano, een typische druivensoort voor de regio Friuli. Mitja wil de Friulano-druif en de verschillende wijngaarden, microklimaten en zones van de Collio onder de aandacht brengen. Zo begon zijn zoektocht naar enkele van de oudste percelen Friulano van de Collio.
Zuiverheid, mineraliteit en een lange levensduur: dat zijn de kenmerken van Mitja's Friulano. Volledig in roestvrij staal gevinifieerd, is dit misschien wel een van de beste expressies van oude wijnstok Tocai Friulano. Het is een ware expressie van het terroir van Collio en zijn wijnbouwpotentieel.

De bodem hier heet Ponca in het Italiaans, je moet het zien als op elkaar gedrukte platen van compacte zandsteen met mergel. Deze bodem zorgt voor structuur en concentratie bij Friulano.

De oudste wijngaard van Mitja is in 1960 geplant en daarnaast zijn er ook wijngaarden met jongere aanplant. In de kelder dus vooral roestvrij stalen tanks, maar er zijn ook enkele betonnen vaten en oud hout voor rijping. Pas vlak voordat de wijn gebotteld wordt is er een lichte filtratie.

De wijnen van Mitja spreken voor de huidige generatie wijnmakers in het algemeen, en zeker binnen Friuli. Pure wijnen die de druifexpressie willen laten zien zonder dat de wijnen worden gestoord door de opvoeding. In de jeugd wat schuw, dus een karaf is geen overbodige luxe.