Cipriani

(Venezia)

"Giuseppe," zei Giulietta "Ik heb Harry's Bar gevonden". Vijftien bij dertig meter, het was het touwwerkmagazijn. Ik vond het meteen leuk omdat het aan het einde van een doodlopende straat lag. In die tijd was er nog geen brug die de straat met het San Marcoplein verbond. De klanten zouden daar expres moeten komen en konden niet zomaar langslopen. Ik wilde een eenvoudige, elegante plek met twee essentiële kenmerken: de klant mocht zich niet onderdrukt voelen door het decor en er moest licht zijn.

Bij het creëren van wat in 1948 bekend zou worden als de Bellini-cocktail, werd Giuseppe Cipriani opnieuw geïnspireerd door een schilder, de vijftiende-eeuwse Venetiaanse schilder Giovanni Bellini. Van juni tot september waren er overal in Italië perziken in overvloed, en hij had een voorliefde voor de witte. Zo erg zelfs dat hij zich bleef afvragen of er een manier was om deze magische geur om te zetten in een drankje dat hij in Harry's Bar kon aanbieden.

In 2001 werd Harry's Bar door het Ministerie van Culturele Zaken uitgeroepen tot nationaal monument. Als een plaats van nationaal belang vanwege zijn centrale rol in het Venetië van de 20e eeuw. Het is de enige vestiging in Italië die in de afgelopen 100 jaar een dergelijke onderscheiding heeft ontvangen.